DUSZA

DUSZA to ty, to zespół energetycznych uwarunkowań zamkniętych w przestrzeniach duchowych. Dusza to część wzrastającej istoty ludzkiej, która ma szansę na połączenie się ze światem duchowym, o ile obudzi w sobie Harmonię Sfer. PODKAST – DUSZA – czyta Andrzej Gliński. Definicję – na podstawie wiedzy i nauk Zbigniewa Jana Popko – opracowała Anna Mularska.

DUSZA to ty, to zespół energetycznych uwarunkowań zamkniętych w przestrzeniach duchowych. Dusza to część wzrastającej istoty ludzkiej, która ma szansę na połączenie się ze światem duchowym, o ile obudzi w sobie Harmonię Sfer. Jeśli nie uda jej się to w określonym czasie, to po prostu słabnie i ginie. Umiera tak samo jak ciało fizyczne, choć żyje znacznie dłużej, około 6500 lat.

Ziemia to planeta, gdzie hoduje się dusze, a właściwie duszo-ciała, bo niektóre płyny biologiczne są cenną „walutą”. Utrzymywane w negatywnym rezonowaniu (z innymi i całością), odcięte od Ducha staczają się w otchłań bo są pozbawiane własnej mocy i świadomości tego, co się z nimi dzieje i dlaczego. Stanowią łakomy kąsek dla UFO, jak i istot niematerialnych, które budują z ich cząstek swój własny teatr życia. Rodzą się tu jednak też ludzie (w swoim wolnym wyborze), którzy starają się ukazać całą prawdę o ludzkim losie, jak i mają moc by zaprowadzić dusze przed oblicze Ojca. Ta prawda, w jej prawdziwym wymiarze, została przez Ciemność (istoty niematerialne) wypaczona, niemal zmasakrowana i tak przedstawiona by zwiedzione dusze sądziły, iż wszystko jest w najlepszym porządku, że żyją zgodnie z prawem i po śmierci dołączą do reszty współbraci.

Dusza wchodzi w ciało najwcześniej, i to tylko częściowo, po szóstym miesiącu ciąży. Dokąd istnieje ciało, ona też. Inną zupełnie kwestią są jej związki z pozostałymi ciałami istoty ludzkiej, a jest ich w sumie 12. Jak się dusza ze świadomością złączy, o ile jej na to wibracja pozwoli (wypracowana karma) wtedy stanie się cząstką większej całości. Na średnim poziomie budzenia się istoty ludzkiej dusza jednoczy się z Duchem i jego wolę wypełnia. Na wyższym, jak u Jezusa, Duch łączy się z cząstkami Syna Bożego i Jego wolę wypełnia. By tak się stało dusza musi odzyskać utracone zapisy w Macierzy Stworzenia. Schodzi na tą planetę mając 30% poprawnych zapisów, więc gdzieś po drodze utraciła ich aż 70%.

Gdy człowiek, na potrzeby ratowania drugiego człowieka, oddaje duszę światu duchowemu, jest ona wchłaniana przez Ducha i jako masa wykorzystywana do jego wejścia w te przestrzenie. Gdy w ten sposób połączy się z Duchem to jej nie ma (jako oddzielności), zostaje zapisana w nim i staje się jego integralną częścią. Za życia w przestrzeni fizycznej, dusza i ciało utrzymywane są przez pasma duchowe. Ciało fizyczne może być pozbawione duszy, najczęściej u ludzi w śpiączce, i jest wtedy robotem energetycznym, taką pustą powłoką. Podobnie jest gdy człowiek przed śmiercią, z powodu chorób, cierpi. W takim przypadku dusza jest wycofywana z takiego ciała. Potężna moc lub starania ludzi mogą czasem kogoś wybudzić, nawet wtedy gdy dusza jest u góry. Jeśli duszę zablokuje się kościelnymi rytuałami to jest ona po śmierci ciała do niego przywiązana i nie potrafi przejść na wyższy poziom i tracąc powoli akumulatory życia, gdy bardzo osłabnie, trafia w ręce tych co ją wykorzystają do własnych egoistycznych celów. Ufo takie dusze, po rozbiciu na energetyczne paczuszki, wykorzystuje do wydłużania życia swej duszy do 30 tysięcy lat.

Dusza to zbiór myśli i emocji, które na siebie wzajemnie oddziałują, tworząc wzór powiązań, nazywanych postawą lub charakterem. Myśli i emocje są stanami energetycznymi, dzięki którym tworzymy określone relacje ze światem i ludźmi. To jakim myślom i emocjom się poddajemy, tak wygląda nasze życie.

Dusza ludzka to KOSMICZNY WĘDROWIEC, który nie może opuścić swojej wewnętrznej planety bez ochronnego ubranka (Skafandra Kosmicznego), czyli ciała fizycznego i ciała egzystencjalnego. To pierwsze, czyli ciało fizyczne jest nam znane, choć skrywa jeszcze wiele tajemnic. Ciało fizyczne nie jest do końca takie materialne jak nam się wydaje. Jego procesami biologicznymi steruje DNA fizyczne i DNA energetyczne, od którego zależy chociażby stan energii w komórkach. To drugie, czyli ciało egzystencjalne, jest tak samo energetyczne jak pole energetyczne duszy i ma także swoje myśli i emocje. To od niego niemal zależy całe nasze życie. To ono tworzy sytuacje w energetycznej strukturze przestrzeni. To ono wchodzi w obszar myśli i emocji duszy, wymuszając w niej określone zachowania. A duszy się wydaje, że sama wpadła na pomysł jak coś zrobić. Gdy w takim naprowadzaniu uczestniczy jeszcze ciało duchowe, to myśli i emocje zostają ubarwione stertą obrazów ukrytych w tryskającej fontannie marzeń. Wszystko dobrze wygląda kiedy dusza i ciało egzystencjalne są silne i stabilne. Wtedy ich współpraca daje oczekiwane owoce, a człowiekowi idzie wszystko jak po maśle. Tak jakby czuwała nad nim OPATRZNOŚĆ, oraz utrwalają się struktury, które utrzymują krystalizujące się w ten sposób ścieżki losu. Trzecim elementem, który trwale powiązany jest z duszą i ciałem egzystencjalnym jest energetyczna przestrzeń wewnętrzna, czyli obszar po którym się dusza porusza, oraz zewnętrzna, która znajduje się poza zasięgiem duszy , ale potrafi wnikać w jej obszar wewnętrzny. Łącznikiem między ciałem fizycznym a duszą jest EKTOPLAZMA, twór białkowo-energetyczny. Pełni ona rolę okablowania w skafandrze kosmicznym.

https://youtu.be/yh30mhWf6zw
https://youtu.be/0GsZl2Wg50U
https://youtu.be/X-WH2Tr2kO0

https://youtu.be/QcN7-Z8Z7yc