Rycerz Światłości – to Wojownik Duchowy, który zawiera w sobie pasma wszystkich światów, ale ustawione pod Prawo Wolnego Wyboru. Niemniej uczy się też działać po stronie przeciwnej, bo inaczej nie mozna byłoby nic zmienić. Niestety większość podczas takich nauk ginie duchowo.
Rycerz Światłości odtwarza w sobie całą rycerskość ludzką, całe prawdziwe człowieczeństwo, a w Światłości działa, ponieważ Światło z niego płynie. To wszystko co on zdobył jako doświadczenie, to jest zapis, który może przekazać drugiemu człowiekowi.
Rycerz Światłości czyli Człowiek Prawdziwy jest uczciwy, odważny, sprawiedliwy, kochajacy ludzi, przyjazny i posiada moc sprawczą. Rycerz idzie nową drogą, nie boi się zła, a pracując nad sobą realizuje swoje cele. Wie, że zapanuje ład, spokój i on w tym uczestniczy. Rycerz to potęga, nie pozwala sobie na spadek formy i dla niego wszystko jest możliwe. Nie bawi się w życie, ale gra w życie. Jeżeli ginie, to jako Rycerz, a nie jako tchórz. Lęk i strach dla niego nie istnieją. Nie potrzebuje on żadnych układów, a jedynie jednoczy się z innymi rycerzami we wspólnych celach i zabawie. To jest połączenie doskonałości duchowej z wszystkomożliwością energetyczną.
Rycerz Światłości to nie tylko mały ognik w Boskim planie, ale przez swoją obecność i świadomość to istota, która ściąga Cień potężnej Istoty, która wprowadza wszystkie zmiany: Pana Bożych Zastępów.
Rycerz Światłosci służy Bogu i nie ma potrzeby tworzenia wizerunku Rycerza przed innymi. Otwiera on w sobie całą rycerskość ludzką, całe prawdziwe człowieczeństwo i działa w światłości, ponieważ światło z niego płynie. Rycerz, nie przyzna się, że nim jest, ale robi co trzeba, osiąga cel, pokonuje przeszkody. Wie, że w pracy nad sobą związki z Bogiem muszą być stałe, bo w przeciwnym razie wpada on w dumę i pychę duchową. Powstaje wtedy poziom czarnego rycerza, który odcina nas od świata duchowego.
Rycerze Światłości są wspaniali – mają oni model Wojownika, model ludzkiego Boga w sobie wbudowany. Tworzą warunki do zejścia dla Dzieci Indygo . W ostatnich czasach zeszło wielu Rycerzy Światłości. Są oni na drodze duchowej i wiele od nich zależy. Przyszli dla innych i czerpią z tego radość. Trzeba pracować nad sobą, aby odkryć świadomość Chrystusową i by doszło do połączenia Idei Rycerza Światłości ze świadomością Chrystusową. By martwy Rycerz otworzył swoje oczy. Łączą się ze swoją potęgą, z tymi cząsteczkami, które Bóg wcześniej stworzył, a wszystko po to by usłyszeć „MOGĘ”
„Jestem, to mogę,
mogę to zmieniam,
zmieniam, to zbawiam,
zbawiam, to odsłaniam to,
co potwierdza istnienie Ducha,
a więc mnie samego ….
Gdy myślę, mówię i czynię,
potwierdzam to, że istnieję, ze jestem.
Gdy jestem, jestem w Prawie.
Gdy jestem w prawie, jestem w Bogu.
Gdy jestem w Bogu, to moge wszystko
a w zbawieniu i zmienianiu potwierdzam
ledwie innym to, co jest we mnie zawarte
i mnie tworzące: Boską kreację miłości
dającą duchowi wolność i doświadczenie szczęścia …”
„Poszukaj elementów podtrzymujących tę wewnętrzną harmonię, ją chroniących i wzmacniających nie wyłączając tych poszukiwań zmiany postawy i osobowości (czyli byśmy stali się inni), a być może ujrzysz je kiedyś w postaci rycerskiego miecza a z czasem i jego oblicze będziesz mógł w lustrze dostrzec. Na początku biały miecz, pastorały, czarodziejskie różdżki, swoja magię, to jest początek, tworzenie białego miecza albo czarnego. Wtedy zaczynasz tą magią się posługiwać. W końcu pojawia się mag, który różdżek nie potrzebuje, bo z niego promieniuje, poziom fizyczny łączy z energetycznym. Jezus był rycerzem w stu procentach. Każdy może sobie to sprawdzić lub w ilu procent ma już w sobie biały miecz, bo to jest piękny początek. Dzięki temu swoją moc zbierasz razem, dzięki Domowi Swemu czyli gabinetowi wielkiej magii, możesz zebrać się do kupy, dzięki znakom i różnym innym rzeczom, tu się wzmocnić, jak najbardziej harmonijnie funkcjonować. Popełniamy błąd między budowaniem siebie a przemianą u siebie. Buduje się z tego co jest, ustawiam to jak najlepiej a przemieniam to znaczy, że glinę zamieniam na beton albo pięknie wypaloną cegłę, to jest zawsze mocniejsze.
„Uważaj tylko, by zachłyśnięcie się rycerskością nie zakryło przed tobą prostej prawdy o tym, że rycerz służy Bogu, a nie tworzeniu swego rycerskiego wizerunku na poczet pychy i tylko wewnętrznych uniesień duchowych”.
Dlatego zawsze sprawdzaj poziom czarnego miecza w sobie (potem rycerza), by zawczasu
odkryć te zmiany w swoim myśleniu, które co prawda podtrzymują twoje łącze ze światem
duchowym a zarazem odcinają cię powoli od pozostałych jego elementów (mówimy o świecie duchowym), w tym i pozostałych istot ludzkich. Niby wszystko jest OK, bo starasz się, robisz, próbujesz ale tych ludzi w tobie ubywa, natomiast ty rośniesz, rośniesz, chociaż wszystko niby dobrze wygląda.
„Zatrzymanie przemian na poziomie samochwały, choćby bez wyrażenia tego słowem, może zakończyć się dla duszy tragicznie, bo na tych poziomach odczuwa ona wyniosłość energetyczną, a więc i swoją doskonałość. Jednak trwanie w tym stanie tłumaczy również doskonałości duchowe, które ludzka istota przyobleczona w ciała oddzielnie odczuwać nie potrafi”.
Uniesienia energetyczne, widzę, czuję, że jestem lepszy od innych, mogę działać i to jest poprawne na poziomie duszy ale my mamy mieć w sobie obudzone stany duchowe, to jest rozwój duchowy a nie duszebny. Duszebny to ma by normalny, powiedzieli i zrobiłem, czuję co powinno być poprawne bez względu na system, prawo moralne itd. Jak wchodzimy w przestrzeń duchową, to tamte stany są dla nas nieodczuwalne, tam ten obraz, te stany są tłumaczone na stany energetyczne, przynależne duszy. Przerabiasz coś duchowo i duszebnie, to my, istota fizycznoenergetyczna odczuwa tak samo. Więc tu nagle może być zastosowana przemiana, ponieważ na początku żyłeś dla tych ludzi, jak cierpią, jak im pomóc i przy okazji samemu mieć fajne życie. To wszystko powoli topnieje ale ty cały czas odczuwasz te same uniesienia duchowe i energetyczne. W końcu, we wszystkich wizjach, to ty rośniesz, powoli, nieubłaganie choć działasz tak samo jak działałeś i skutki tego są takie same. Jednak ty tu jesteś, duchowo egoistyczny. Pozornie wszystko poprawnie, nie zmieniasz się ale twój rozwój został zatrzymany, dusza powoli zaczyna nasiąkać tym stanem, umysł zaczyna to akceptować ale do wyższego stanu nie puści cię, tak jak z niższego nie chciał cię puścić. Lat trzeba, żeby się z tej pułapki wyrwać! Jak widzimy u siebie czarny miecz to znaczy, że się wpadło w pułapkę i zamiast żyd tamtym światem, żyjemy własną doskonałością, odczytywanie się tylko na skalach, wymuszanie różnych rzeczy i wychodzi, że jest dobrze, to tym bardziej jestem wspaniały. Bóg mówił, istota ludzka to jest siewca światła, po to został stworzony a to zostało zagubione przez te różne błędy. Osoby, które nie chcą pewnych rzeczy pojąć, to ich to trzyma, energetyka fajnie ustawiona ale martwy punkt i rozszerzają siebie. To samo jest gdy staramy się wejść w świat wysokoenergetyczny, ja pani, ja pan, pracuję nad sobą po to, żeby to jeszcze bardziej zaakcentować. Ci, którzy to poodczuwali, oprócz konfliktu między białym a czarnym rycerzem, prędzej czy później zaczynają odczuwać silną wyniosłość, pychę tylko z poziomu duchowego, w energetyce nie odczutą. Kontakt z takim człowiekiem, budzi odepchnięcie, obrzydzenie, nie rozumiemy co się z tym dzieje, czemu z tym człowiekiem nie możemy porozmawiać, czemu uciekamy chociaż jest fajny i energetyka na skalach wychodzi fajnie itd, przekręt duchowy, druga strona paskudna. Model tutaj, to aż w 95% to co się nazywa przebudowywaniem uznajemy za przemianę. O tym pamiętać, by wiedzieć gdzie tkwią pułapki.
Sprawdzaj więc na skalach jaki Miecz w dłoniach dzierżysz BIAŁY czy CZARNY…..