ODPOWIEDZIALNOŚĆ – parametr wypełniający wszystko w przestrzeniach duchowych. To stan, w którym istnieje Ojciec (Duch Całości – Ojciec i Praojciec), a wyraża się On w potrzebie bycia w całkowitej radości i wolności. Nie osiągnie go ktoś kto jest pogrążony w bólu, cierpieniu i wewnętrznym zagubieniu, kto nie rozumie czym jest radość i prawo wolnego wyboru. To inaczej – zawieszenie spojrzenia na innych. Więc jeśli jestem w Raju to muszę wrócić, dla innych członków mojej duchowej rodziny, co wynika z wewnętrznej powinności, a nie obowiązku.
Musi w nas być obudzona odpowiedzialność za to, że tu jesteśmy, bo dano nam ten świat i ludzi nie na wykorzystanie, nie na oddanie ludzi złu tylko na to, by świat duchowy, czystość i piękno nas wypełniało. Jesteśmy dziećmi Bożymi, jako dzieci uruchamiamy w sobie boskie mechanizmy ratujące nasze i innych życie poprawiając egzystencję.
Bez odrzucenia STAREGO nie ma rodzącej się odpowiedzialności. To dwie rzeczy, które się wykluczają. Zaczyna się odczuwać, że istnieją stare programy i trzeba je zmieniać, zastąpić nowym. Odrzucenie starego badać w %.
Odpowiedzialność wynika ze zrozumienia. Jak jesteś miłosierny i prawdziwie miłujesz, rozumiesz o co w tym chodzi po Bożemu wtedy jesteś odpowiedzialny.
Odpowiedzialność stoi ponad opieką i troską. Wtedy jak wiesz, możesz być odpowiedzialny za siebie i za innych. Wszystko co jest wcześniej, to jest nauka tego. Jak ktoś jest na tym poziomie, w każdej sytuacji poprawnie się odnajdzie, a jak zabraknie mu wiedzy, to będzie wiedział, że czas się wycofać i przyznać do tego, że można popełnić błąd, to byłoby najlepsze odnalezienie się w tej sytuacji. Jak odpowiedzialność się włącza jesteś innym człowiekiem (nie chcesz nawet mrówek wystraszyć), tu się wszystko czuje, nie wolno ściany odrapać, coś uszkodzić, wszystko jest żywe, jest potwierdzeniem twojej doskonałości, a ty nie możesz jej zaprzeczać. Tu jest odpowiedzialność za to kim się jest, jaki jest stworzony przez ciebie świat, choćby w tym malutkim pomieszczeniu (mieszkaniu). Kto odpowiedzialność w sobie uruchomi, ten uruchomi wszystko, pozostanie mu uformowanie ciała uświęconego w całości. Wtedy człowiek ma nakładkę nałożoną na siebie, która spaja wszystkie części jego istoty w całość.
Odpowiedzialność jest falą twórczą, która pozwala się we wszystkim odnaleźć. Odpowiedzialnym jest ten, który czuje, że może nim być. Nie jest odpowiedzialny człowiek, który czuje się ograniczony, nie jest w jedności z sobą, nie uruchomi wszystkiego, trzeba być wolnym od ograniczeń. Swoje człowieczeństwo przenieść na wzrastanie i pomaganie ludziom.
MODLITWA ODPOWIEDZIALNOŚĆ
Odpowiedzialność to zawieszenie spojrzenia. Wtedy, kiedy stoisz już u bram Raju, u bram
otwartych, przed miejscem, w którym już dawniej byłeś. Idąc w drugą stronę zaczynasz pojmować, iż już w tym Raju jesteś, pojmiesz też, odczuwasz, że musisz jeszcze wrócić do tyłu, musisz jeszcze coś zrobić, bo ty jesteś już syty, ale pewni członkowie twojej rodziny jeszcze nie, ty wiesz, jesteś w stanie miłości i radości, ale pewni członkowie twojej rodziny jeszcze nie, więc jak przekroczysz bramę Raju przed czasem, to będziesz tam sam, w smutku żalu, w wewnętrznym rozdarciem, bo pewni twoi bliscy są na dole i cierpią, nie widzą, nie wiedzą, są martwi. Więc zawrócisz, zejdziesz znowu, na powrót będziesz starał się być takim wspaniałym, jak teraz i zająć ci to może wiele, wiele wcieleń. Wielki i potężny stoisz przed bramą Raju i pojmiesz, czym jest odpowiedzialność. Odpowiedzialność to wspaniały powrót, fala cię unosząca, powrót do najbliższych, którzy wkrótce przejrzą na oczy, zrozumieją i na powrót ciebie poznają. To odpowiedzialność za losy twoje i innych w akcie sprawczym nazywa się życiem (w PWW). Z duchowego punktu widzenia odpowiedzialność jest powrotem syna, matki, córki na łono rodziny.
PRZEKAZ : „Odpowiedzialność to pierwsze, poprawne odczucie związków z rodziną, to powrót do ukochanych, to tęsknota skropiona niesionymi darami, to nadchodząca chwila wyzwolenia ludzi z niewoli, to paradoks społeczny gdzie obudzony w Duchu człowiek zamierza zrobić wszystko, by najbliżsi utonęli w miłości a miłując ujrzeli (mówimy o prawie nagrodzonego) ujrzeli świat w jego prawdziwej odsłonie. Tak więc miłujący, a więc już wiedzący zstępuje w niższe obszary wibracji, by ukazać bliskim różnice wynikające z podziałów, różnice między światem kształtującym swoją historię w PWW a tym staczającym się w PTP. Odpowiedzialność to naturalny stan posłanego, to przyrzeczenie, że się nie spocznie, dopóki nie wyrwie rodziny z mroku energetycznego opętania iluzją.”
Odpowiedzialność to stan, który należy do świadomości, gdy jest obudzona sprawi, że cząsteczki będą pewniejsze, zdrowsze, właściwiej w całości odnalezione, mamy być świetlni, z Całością połączeni. Ponoszenie konsekwencji nie jest odpowiedzialnością za czyn, odpowiedzialność to stan wewnętrznej równowagi. Zrobiłeś coś, bo inaczej nie mogłeś, nie byłeś przygotowany, to są konsekwencje błędów.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ : „To zawieszenie spojrzenia wtedy kiedy stoisz już u Bram Raju, przed miejscem w którym już dawniej byłeś idąc w drugą stronę, to zaczynasz pojmować, iż już w tym Raju jesteś, ale pojmujesz też, odczuwasz też, że musisz się jeszcze wrócić do tyłu, musisz jeszcze coś zrobić. Czemu? Bo ty jesteś już syty, ale pewni członkowie twojej rodziny może nie, ty już widzisz, ale pewni członkowie twojej rodziny jeszcze nie, ty już wiesz ale pewni członkowie twojej rodziny jeszcze nie. Ty jesteś w stanie miłości i radości, ale pewni członkowie twojej rodziny jeszcze nie. Więc jak przekroczysz Bramy Raju przed odpowiednim czasem, to będziesz tam sam i będziesz w smutku i będziesz w żalu i będziesz w wewnętrznej rozdzierce i poniewierce, ponieważ twoi bliscy, którzy tu wcześniej z tobą byli są gdzieś tam na dole i cierpią, nie widzą, nie wiedzą, są martwi, półżyją. Więc i tak zawrócisz, więc i tak zejdziesz znowu…..”.