UKRYTA KOMORA – wspólna ze skalą 18 – mówi o tym, że unikamy odpowiedzialności za mnóstwo rzeczy. To specyficzny mechanizm – jesteśmy leniwi, nie kochamy ludzi, nie pomagamy im. Przywary, które oddziałują na naszą egzystencję, w której rzekomo nie umiemy się odnaleźć. Ona mówi, wprost jacy jesteśmy. To prawda o nas samych. To jest fałszywe odniesienie do naszych grzechów głównych. Tak jak mamy fałszywą energetykę, tak mamy fałszywe odniesienie do naszych grzechów głównych i innych, ale sami przed sobą będziemy to tłumaczyć (nie idzie do pracy, bo za mało płacą). W rzeczywistości działa Ukryta Komora – lenistwo, pasożytnictwo, brak odpowiedzialności, bo ukrywamy siebie i swój prawdziwy obraz i usprawiedliwiamy się przed wszystkimi.
Usprawiedliwiamy się, że świat jest zły, a my jesteśmy uczciwi. U nas liczy się cel, a nie to czy masz wykształcenie czy nie – pracujemy nawet za 5 zł byle nie obciążać innych – i na to mamy pracować, to jest uczciwe. Należy zwrócić uwagę na swój prawdziwy obraz i nie usprawiedliwiać się przed sobą. To my przecież stanowimy o wszystkim, więc nie oglądajmy się na dzieci, na rodziców, na małżonka, tylko sami na siebie pracujmy.
Można sprawdzać, jakie elementy tę Ukrytą Komorę stanowią (grzechy główne) i w ilu % temu podlegamy: 0-10% wynika to z życiowych trudności, 11-30% tutaj jeszcze człowiek zachowuje wewnętrzną równowagę, ale po przekroczeniu 31% zaczyna się zło i te cechy są już w człowieku zawarte. Po przekroczeniu 70% następuje całkowite wewnętrzne znieprawienie. Grzechy główne :
- pycha
- chciwość
- zazdrość
- zachłanność
- nieczystość
- gniew
- lenistwo
Ukrywanie prawdy o sobie jest mechanizmem podporządkowywania sobie drugiego
człowieka. W środku jest dominujące w nas Prawo Totalnego Podporządkowania – włączające się w chwilach prawdy i kryzysu. Należy pracować nad sobą, nad radością, nad przepracowaniem sytuacji kryzysowych. W radości ciągle utrzymujemy wysokie parametry oraz Jaźń i Świadomość. To, co osiągniemy duchowo jest wartością stałą, a zmiana to jest
ustawienie wszystkich struktur pod kątem budowy nowego.
Radość i Pogoda Ducha w sobie to jest młyńskie koło napędowe – wszystko się w nas porządkuje (Skala Zlepiania i Rozchwiania). Radość, gdy będzie naszym atrybutem, powoduje, iż stajemy się inni. Cieszymy się obecnością. Nie uciekajmy od samych siebie i sytuacji, które na nas negatywnie oddziaływają, pracujmy nad tym. Radość nie musi być pokazywana, ma być wewnętrzna w nas. Nie chodzi o zewnętrzne okazywanie, aby inni widzieli, że jest się radosnym – to musi być wewnętrzne. Przerobić sposób utrzymywania radości. Nauczyć się funkcjonowania w radości i być w niej w swojej przestrzeni życiowej – i wtedy zaczynają się zmiany. Odrzucić umysł i zrezygnować z tego, co ukryliśmy przed sobą.
Gdy jesteśmy pomocą dla innych – to właściwie my otrzymujemy pomoc, bo to jest nasza druga cząstka.
Podkast czyta Ania Dardzińska. Definicję, na podstawie materiałów Akademii Wiedzy Duchowej Zbigniewa Jana Popko, opracowała Anna Mularska, zredagowała Maria Gładka.