WOLNOŚĆ

Jest taka droga, która mówi o tym, czym my tutaj jesteśmy.

 „Jesteś tym, kim jesteś” to jest głos z Góry do każdego z nas. To głos dla tych, którzy muszą dojść do końca. 

„Jesteś moim Synem i zawsze we mnie zostaniesz, wyraziłeś się w Prawie, a więc możesz to, co Twój własny Duch uzna za właściwe. Od tej chwili masz się pytać Go o to wszystko, bowiem jest to najprostsze i najwłaściwsze. Pytaj, sprawdzaj, a poznasz prawdę o sobie i swoich możliwościach” (gdy ktoś z nas zaczyna się tylko wyrażać w Prawie – pyta samego siebie o wszystko, bo skoro obudził się na tym poziomie, wszystko już w nim jest. Cząstki Ojca też. A to oznacza, że pomoc Ojca jest skończona. Wszystko, co było Ci dane jest uruchomione i istniejesz sam). Wtedy istota ludzka jest wolnym człowiekiem. Wszystkie wtedy drogi powoli zbiegają się w takim człowieku. 

Wolność to możliwość istnienia w miłości, w działaniu, zbawianiu innych, niszczeniu chorób. Istota ludzka jest potrzebna, by uratować ten świat – braci i siostry, zwierzęta itd. Dlatego trzeba pracować nad sobą.

Wolność ma tutaj kilka poziomów:

• krzywa,
• rozpaczliwa,
• unikalna,
• wadliwa, spokojna,
• wyrażająca się w Całości,
• zbawienna
• własna ( osiągnął ją Jezus).

Ogromnie ważna jest Wolność. 

Wolność to pełnia zjednoczenia z Ojcem. Odczytujemy na skali %. Wolność od ograniczeń, od negatywnych myśli i innych bloków (Duch ludzki nie ma ani pozytywnego, ani negatywnego myślenia). Jak się wzbija na skrzydłach Orła i Ojciec go prowadzi, tam Wola jest jedyną, co coś zawiązuje, bo tam wszystko jest. To po co o tym myśleć? Potem myśli są niepotrzebne (żadne), pojawia się kreacja Ducha i się tworzy – do tego trzeba dojść. Wolność mówi też o pewnej sile. Mimo ograniczeń, niektórzy ludzie potrafią odczuć Wolność. Jak i ludzie w trudnej sytuacji potrafią odczuć Radość. Gdy wchodzimy w Wolność – ograniczenia znikają, wszystko staje się iluzją. Wyobraźnia najpierw staje się kołem napędowym uruchamiającym jasnowidzenie, jasnowiedzenie, a potem staje się hamulcem.

Przedziały Wolności:

• 0 – 13% upadająca, 
• 13 – 27% odkryta, 
• 27 – 38% mozolna, 
• 38 – 49% porywająca, 
• 49 – 56% zapisana, 
• 56 – 100% ulatująca, 
• 101% – Boże uniesienie (wahadełko przekracza 100% siedzimy na Orle i lecimy)

Można odkryć gdzie są w nas przeszkody, bariery, odnośnie Wolności i przyjrzeć się im. Można to odczytać: np. węzeł karmiczny – zatrzymanie Wolności na poziomie fizycznym, energetycznym, energetyczno-duchowym, duchowo-energetycznym (gdy człowiek żyje fizycznie), duchowym (gdy ciało fizyczne nie istnieje).

Pełnia odczucia Ojca daje nam Wolność, która nie istnieje przy ograniczeniach.

Odtworzyć połączenia i zjednoczyć się z Ojcem. 

Paragrafy, które stanowią o połączeniu z Ojcem:

1. Paragraf Świętości – otwarcie serca – człowiek święty świadomie chce, by drugiemu było lepiej. Oprócz własnej korzyści dąży do korzyści drugiego. Święty to jeszcze nie Uświęcony.
2. Paragraf Energii – jeśli chcemy cokolwiek w nas uruchomić jak jesteśmy żywi, to musimy posłużyć się jakąś energią. Albo z poziomu ciała, albo myśli – uruchomić energię – budulec musi być. Tutaj właśnie są ograniczenia. Ciało fizyczne i energia są tutaj ograniczone i bez właściwego ustawienia ich nie osiągnie w działaniu czegoś powyżej poziomu 179, bo tam jest Duch. Tu musi być szlak, droga otwarta i jest to tzw. „Wyświęcony Ruch Wewnętrzny Energii Ku Przyczynie” (tzn. przy otwarciu serca kierujemy się ku Górze – czyli jest to „Wyświęcony Ruch ….). Przez ten ruch spalają się dolne, balastowe pasma i człowiek lżejszy, wznosi się ku Światłu. Nas trzyma tu ciemna energia, nieprzepracowanie, a jak to wyczyścimy to człowiek zaczyna się unosić,
3. Paragraf Poznania – czyli serce i mądrość. Jest to odnalezienie wiedzy w pasmach poziomych. Jak wspinamy się na kolejne pasma poziome, to podnosi się nasza wiedza i świadomość. Jak patrzymy na świat z poziomu Duszy, nagle wszystko wygląda inaczej i widzimy więcej. Jak otwieramy się na kolejne pasma, znowu rośnie wiedza i świadomość. Dzięki temu możemy dotrzeć do Ojca i zrozumieć jak wygląda nasza wewnętrzna przestrzeń idąca ku Przyczynie.
   
   Człowiek rozpoczynający drogę otwiera serce i to jest początek. 

Tu, w tym naszym życiu, o naszej Mocy stanowi kilka cech:

• odwaga i strach (brak odwagi to strach)
• pracowitość i lenistwo
• litość i bestialstwo (słaby się lęka, nie ma litości i wchodzi w bestialstwo, atak na drugiego człowieka)
• twardość i słabeuszostwo (matka utrzymuje synka pijaczka – trzeba umieć mówić NIE, włączyć mądrość).
• ufność i zwątpienie – ufność w Boga, (przy braku ufności włącza się oprogramowanie, zniewolenie, pojawia się ludzkie prawo moralne).

Ufność składa się z trzech elementów:

• miłość – nienawiść
• namiętność – wrogość energetyczna
• rozpoznanie – zagubienie (rozpoznanie, jak wygląda rzeczywistość)

Bez znajomości tego będziemy bali się wejść w Wolność. Bez rozpoznania tego, jak wygląda rzeczywistość, człowiek się gubi. To dopełnienie pełni odczuć Ojca. Wolnym jest ten, kto ma Moc. A Moc jest wtedy, kiedy jest Bóg. Odczucie Boga doprowadzi do tego by zamieszkał w nas, byśmy się zjednoczyli i połączyli z Bogiem.

^{Podkast czyta Mariusz Dardziński. Definicję, na podstawie materiałów Akademii Wiedzy Duchowej, opracowała Anna Mularska, korekta Beata Rosołowska.}